امّا نگاتیو چیست؟

نگاتیو به نوار و یا صفحه‌ای معمولاً از پلاستیک شفاف که پرنور‌ترین بخش های تصویر را به صورت تاریک ترین و کم نور ترین بخش های تصاویر را به صورت روشن ترین ثبت می کند. 

این نوارهای حساس به نور، درون پوششی قرار دارند که عایق نور هستند.

معمولاً پس از خرید نگاتیو، قسمتی از آن بیرون از پوشش است که برای قرار گرفتن بر روی چرخ دنده‌های مخصوص در دوربین استفاده می‌شود.

پس از عکس برداری و اتمام نوار نگاتیو، دوباره آنها را به داخل پوشش بازپیچی می کنند تا برای مرحله ظهور در اتاق تاریک آماده شود.

نگاتیوها معمولاً به دو صورت

1-سیاه و سفید 

2-رنگی

در دسترس هستند.

نگاتیوها در طول‌های مختلف امّا استاندارد (۱۲ قطعه، ۲۴ قطعه و ۳۶ قطعه) در بازار موجود است.

 این عددها حداکثر تعداد فریم عکس قابل ثبت را نشان می‌دهد.

هر فرم نگاتیو‌های مورد استفاده در دوربین های خانگی معمولاً دارای طول ۳۶ میلیمتر و عرض ۲۴ میلیمتر است.

بعد از اتمام مرحله عکاسی نگاتیو‌ها در محلی به نام اتاق تاریک از پوشش مخصوص خارج می‌شود.

طی دو مرحله و با فرایند شیمیایی:

1-ظهور فیلم

2-ثبت ظهور

ظهور فیلم در عکاسی به معنای مواجهه دادن فیلم عکاسی با مواد شیمیایی است که باعث تبدیل شدن فیلم به یک تصویر منفی (نگاتیو) می‌شود.

هدف از ظهور این است که تصویر موقتی که روی فیلم عکاسی نقش بسته را تبدیل به یک تصویر دائم، قابل دیده شدن، و غیرحساس به نور بکند.

ثبوت ظهور و شست‌وشو، مراحل بعدی بدست آوری تصویر ثابت است.